Het zou op zondag een kortere rit worden. Met een bezoek aan Trento en Rovereto.
Tijdens het ontbijt aan de zoon des huizes hulp gevraagd om onze tickets voor de terugvlucht te printen. We kunnen weer verder.
De Adige bleef onze geleider doorheen het nog steeds prachtige dal. De rotspartijen waren bij wijlen imponerende en verhulden gelukkig de saaiheid van de rit, Dikwijls naast de snelweg. Vandaag, zondag, merkten we dat ook hier zo dagrijders bestaan zoals bij ons op de dijken. Enerzijds de trage groepen die vinden dat ze de gehele breedte van de fiets weg moeten innemen en anderzijds de mannen die vlammen en zonder iets te laten horen voorbij vlammen.
Eerste stop was zoals Jos schreef: Trento. Stad met een mooi plein waar tientallen mensen flaneerden. Jos bekeek het één en ander en ik maakte een schetsje. Een koffietijd op een terrasje smaakte. We waren alweer gezegend wat betreft het weer. Zalige temperatuur, soms wat tegenwind. De wind deed echter deugd.
In de Dom waren ook hier speciale zaken te zien. Nu ja, Italië staat er vol van.
De tweede stop in Rovereto was totaal anders. Zeer interessante oude stad en bijna geen kat op straat. Plezant voor ons. Om opnieuw op de route te geraken gingen we even de mist in zodat we een stuk een tweede keer reden, kwestie van voldoende kms te rijden.
Om uit het dal te geraken moesten ten we uiteraard klimmen en soms wel stevig. Zo stevig dat we ergens stopten om kracht op te doen, lees eten en drinken. Dan een laatste inspanning om op de passo San Giovani te geraken. Ons hotel van vandaag is modern ingericht, althans de kamers, maar ligt aan de grote weg. Het was file in Nago en veel verkeer tot ’s avonds laat. Morgen wordt een speciale dag waarop we weinig zullen fietsen, een soort rustdag dus.
Jos en Johan.
Jos en Johan 