UVanmorgen tijdig opgestaan om een verwachte ‘professionele afscheidsnemers’ te ontvangen. Vrienden en familie van nabij en uit de ruime omgeving waren nadien op de afspraak en dat deed deugd.
een half uur later dan voorzien maalden we onze pedalen voor ’t eerst rond op weg naar Rome. One doesn’t have to see the whole staircase to take the first step, naar ’t schijnt. Algauw zaten we in ons ritme en gids Jos loodste ons door zijn mooi Limburg. We kregen verschillende ondergronden te verwerken en ondanks onze zware bepakking geraakten we overal vlot door. Goede fietsen en goede benen. In Oud Rekkem gingen we Erik begroeten in het kasteel. Bij de vaart aten we een stukske. Langs het water en over dijken bereikten we het veer bij Maasmechelen, we reden nu door Nederland. Sittard doorkruisen was tijdrovend, maar verliep veilig. Evn later moesten we van onze weg af en tijdens de omleiding reden we ongemerkt Duitsland binnen.
De fietspaden bleven goed en door de velden bereikten we Heinsberg. Daar kocht Jos een nieuwe leesbril, de andere thuis vergeten, weet je wel! Nadien was het niet zo ver meer. Het lelijkste stuk weg was voor het einde, gelukkig duurde dat niet lang. Even het adres intikken van ons hotel en blijkbaar waren we er vlak bij. Orsbeck is niet echt ‘the place to be’, maar onze kamer was meer dan OK. Het eten was goed. De avond hebben we moeten vullen met: een kamer boeken voor overmorgen en op de blog geraken met de Ipad. Geen van beiden is thuis in de IT-wereld, dat is duidelijk!
Uiteindelijk kwam het allemaal in orde. Nu nog uitzoeken of we er een foto bij kunnen plaatsen en dan naar bed want morgen wacheten er opnieuw een aantal kms op ons.
Johan.
Jos en Johan 